ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ...

Από το Καλό Χωριό έφτασε πολύ μακριά στα Χανιά για να διοριστεί το Αγγελικό, η μικρότερη κόρη της οικογένειας και η μόνη που ξετέλεψε το 6τάξιο γυμνάσιο κείνα τα χρόνια.

Τα υπόλοιπα αδέρφια της ο Μανώλης, ο Γιώργης, ο Κωστής, ο Πέτρος, ο Σήφης και η αδερφή της το Ρηνιώ απομείνανε στο χωριό με τους γέρους τους και δουλεύανε στα δημόσια έργα, όπου ο Γιώργης έσκαβε με την μπουλντόζα τα χαράκια και οι άλλοι ισιώνανε τον τόπο με κασμάδες και τσάπες, για να κάνουνε αγροτικούς δρόμους.

Είχανε και τα χωράφια τους, να μην τους λείπει η δουλειά όλο τον χρόνο...

Ήταν έτοιμοι όμως να παρατήσουν τα πάντα και να τρέξουν, όταν ένα μέλος της οικογένειας χρειαζότανε βοήθεια, όπως χρειάστηκε να κάνουν μια φορά με τη μικρή τους αδερφή...

Δεσμό κι αρραβώνα είχε το νέο κι όμορφο τότε Αγγελικό μ' έναν, που με το πολύ γλύψιμο κατάφερε εντέλει τον Ψηλό τον Κρητικό που ήταν υπουργός, να του βγάλει μια άδεια ταξί και νόμισε πως του χαρίσανε την πόλη δική του. Θεώρησε καλό δε, να διαλύσει τον δεσμό με το Αγγελικό, αφού πρώτα έσπασε την πόρτα της και την έδειρε άγρια για να τον αφήσει.

Αυτή απευθύνθηκε στην οικογένεια της για βοήθεια, τηλεφωνώντας αμέσως τη ίδια νύχτα στη μάνα της. Η γριά Χριστίναινα σήμανε συναγερμό, ειδοποιώντας τα παιδιά της που τα είχε μεγαλώσει με οικογενειακές αρχές και παραδόσεις.

- Γλακάτε ντελόγω να προκάνετε οι αρσενικοί ίντα έπαθε η αδερφή σας και εγώ με το Ρηνιό θαρθούμε αύριο με το λεωφορείο, αφού μαζώξουμε τα ρούχα σας!

Φύγανε αμέσως αφού πήρανε τ' άρματα τους ο Μανώλης, ο Γιώργης, ο Κωστής, ο Πέτρος, ο Σήφης, ο άντρας του Ρηνιού και ο γέρο Χριστίνης. Η αθάνατη πια εκείνη αερόψυκτη κλούβα VW του Πέτρου που τη είχε φέρει από την Γερμανία όταν έπαψε να κάνει εκεί τον εργάτη, δεν είχε πρόβλημα να διανύσει 300 περίπου χιλιόμετρα ασταμάτητα σε 3 συνεχόμενες ώρες.

Μπήκανε τρείς μπροστά και οι υπόλοιποι πίσω στις 2.00πμ από το Καλό Χωριό και προσπερνώντας τον Άγιο Νικόλαο, το Ηράκλειο, το Ρέθυμνο φτάσανε στα Χανιά μέχρι τις 5.00πμ, όπου πήγανε κατευθείαν στου παλιού Νοσοκομείου τον αποπάνω παράλληλο δρόμο, όπου ήταν το σπίτι της αδερφής τους, που τους είπε τι συνέβη...

- Αφού είχετε δεσμό θα ξέρεις και που μένει, της είπανε. Έτσι όταν το πρωί ο αρραβωνιαστικός άνοιξε την πόρτα του να πάει στη δουλειά, είδε απέξω να τον περιμένουν τον Μανώλη, τον Γιώργη, τον Κωστή, τον Πέτρο, τον Σήφη, τον άντρα του Ρηνιού και τον γέρο Χριστίνη, που έδωσε την εντολή "καταστέστε τον όπως πρέπει" κι αφού τον είχανε κάνει οχτακόσες οκάδες και συνεχίζανε, ο ίδιος έδωσε πάλι νέα εντολή στους άντρες να μην τον τελειώσουνε εδώ και τώρα, για να μπορεί να παντρευτεί...

- Αφού είμαστε εδώ, την άλλη Κυριακή ο γάμος, είπε του αρραβωνιαστικού, που έμαθε πως δεν ήταν καλό για κείνον που τους έκανε να έρθουν νύχτα από το Καλό Χωριό στα Χανιά για πάρτη του και πως η μοναδική του ελπίδα να γλιτώσει ήταν αυτό ακριβώς.

Το ίδιο συμφώνησε και η Χριστίναινα, όταν έφτασε αργά το απόγευμα με το Ρηνιώ, ταλαιπωρημένες αφού χρειάστηκε να πάρουν το παλιό λεωφορείο από το χωριό μέχρι τον Άγιο, μετά άλλο μέχρι το Ηράκλειο, από κει άλλο αργότερα για Ρέθυμνο κι άλλο ένα ακόμη κατόπιν για τα Χανιά, όπου έπρεπε να πάνε με τα πόδια από τον σταθμό στου παλιού νοσοκομείου τον αποπάνω ανηφορικό παράλληλο δρόμο στο σπίτι του Αγγελικού, κουβαλώντας και 2 μεγάλες βαλίτσες με τα ρούχα των αντρών, τα σώβρακα, τα ποκάμισα και τα κουστούμια τους για τον γάμο. Και το παλιό κρητικό μαχαίρι της που έφερε η γριά για να κόψει τα τέτοια του αρραβωνιαστικού και να τα ρίξει να τα φάνε οι σκύλοι, αν έκανε νούμερα και δεν ήθελε να παντρευτεί το Αγγελικό...

Κοιμότανε για μερικές μέρες στο πάτωμα του σπιτιού σε πατανίες όλη η οικογένεια κι ετοιμάζανε το γάμο. Τους παντρέψανε στο Κολυμπάρι στη Γωνιά που ήταν μοναστήρι και οι λίγοι καλόγεροι δεν θα ρωτούσαν γιατί ήταν έτσι ο γαμπρός και γιατί δεν ήταν χαρούμενος την μέρα του γάμου του...

Αυτός μπροστά με τη νύφη και πίσω ακριβώς ο Μανώλης, ο Γιώργης, ο Κωστής, ο Πέτρος, ο Σήφης, το Ρηνιώ με τον άντρα της και παραπίσω οι γέροι Χριστίνηδες. Ακόμη μερικά άτομα παρόντες, η μάνα και λίγοι συγγενείς του γαμπρού καθώς και ο αδερφός της Χριστίναινας με την οικογένεια του που έμενε στα Χανιά και τον είχαν ενημερώσει "έτσε κι έτσε γίνηκε και για αυτό είμαστε όλοι επαέ, μόνο να ρθείτε κι εσείς στο γάμο την Κυριακή"...

Μετά το αίσιο τέλος του γάμου, φύγανε όλοι μαζί τώρα με την κλούβα της VW την αερόψυκτη και γυρίσανε στο Καλό Χωριό και τις δουλειές τους που αφήσανε στη μέση όταν τους πρόστεξε το οικογενειακό καθήκον και οι αξίες ζωής που είχανε. Αφού προειδοποιήσανε τον γαμπρό να μην τους κάνει να ξανάρθουν νύχτα στα Χανιά, γιατί τούτη τη φορά θα τον έπαιρναν μαζί τους και μπορούσε εύκολα να χαθεί στον δρόμο, που ήταν μεγάλη και δύσκολη διαδρομή, με αρκετούς γκρεμούς κατά μήκος της...

Δεν χρειάστηκε να ξαναρθούνε τα μονιασμένα αδέρφια προς τα δώ. Αφού παντρευτήκανε κάτσανε μαζί το ζευγάρι, δεν ξέρω αν ευτυχήσανε μα δεν προκόψανε και πολύ παραπάνω, αφού στο μοναδικό παιδί που κάνανε αφήσανε εκτός από ένα σπιτάκι μόνο εκείνη την άδεια του ταξί που τους έβγαλε κάποτε ο Ψηλός ο Κρητικός με πολύ γλύψιμο...