Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2008

ΧΑΠΙ END...


Στις μέρες μας σίγουρα θα πρέπει να υπάρχει ένα χάπι που να δίνει λύση σε κάθε ανάγκη, σε κάθε πιθανή ή απίθανη περίπτωση.

Δεν εξηγείται αλλιώς η εμμονή που έχουν κάποιοι άγνωστοι να μου στέλνουν μυνήματα ν' αγοράσω Viagra και Gialis, ποιός τους είπε πως εγώ ειδικά τα χρειάζομαι;

Εγλώ μπορεί να μην ανταποκρίνομαι, μα δεν φαίνεται να λείπει η πελατεία από τους δημιουργούς της προσωπικής χημείας...

Από τον νεαρό που μπουκώνεται με Ekstasy για να χορεύει ολονυχτίς χωρίς να νοιώθει κούραση, τον άλλο που θέλει αμφεταμίνες για ν' "ανέβει" και τις ασπιρίνες που καταναλώνονται καθημερινά για δεκάδες λόγους...

Τον νευρικό που καταπίνει χούφτες Lexotanil να καταλαγιάσει, την χοντρή που συμπληρώνει τις ώρες ανάμεσα στα γεύματα με χάπια διαίτης και νομίζει πως ξενοιάζει από τα περιττά κιλά, την πονηρή που παρέλειψε το αντισυλληπτικό δήθεν τυχαία και βρέθηκε έγκυος και παντρεμένη ως επι τούτου, τον γέρο που έμαθε το Adekin να περιορίσει το Πάρκινσον, τον εργαζόμενο σε 2 δουλειές που παίρνει τις πολυ-βιταμίνες του στον δρόμο να μην χάνει χρόνο, τον ασκούμενο που καταφεύγει στην συμπυκνωμένη αρωγή για να πετύχει την ποθούμενη σωματική διάπλαση...

Να μην πούμε για επαγγελματίες αθλητές που φτάνουν κι Ολυμπιονίκες, εδώ γράφεται κι εξελίσσεται η ιστορία του χαπιού, με την τελευταία ανακάλυψη της βιοχημικής επιστήμης, συν τις αλχημείες να μην ανιχνεύεται αν δεν θέλουν οι χορηγοί...

Αν κάτσει τέτοια περίπτωση και θαφτούν τα ρεκόρ και οι φιλοδοξίες, πάντα υπάρχει κι ένα Prozak να δώσει λύση στη μοναξιά του πρώην πρωταθλητή.

Τελικά πολλά χάπια, απαραίτητα(;) για να φτάσει σήμερα το άτομο στο χάπι end...

Δεν υπάρχουν σχόλια: